Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi

Abstract

Bu makale Osmanlı Hânedânı arasında en fazla ilmî eser te‟lîf etmiş olan Şehzâde Korkut‟un (ö. 918/1512) Kitâbu Da’vetü’t-nefsi’t-tâlihâ ilâ a’mâli’s-sâlihâ bi-ayâti’z-zâhire ve’l-beyyinâti’l-bâhire isimli eserini tanıtmak ve eserde ele alınan tasavvufî kavram ve konuları tespit ve tahlil ederek Şehzâde Korkut‟un tasavvuf düşüncesine ışık tutmaktır. “Harîmî” mahlasıyla tasavvufî şiirler kaleme alan ve bu- güne kadar daha çok fıkıh sahâsına hâkim bir âlim ve Osmanlı tarîhinde ilk siyâsetnâme müellifi olması bakımından incelenen Şehzâde Korkut‟un adı geçen eserde tasavvufun pek çok konusuna ilmen ve mânen vukûfiyeti eserin tasavvuf ilmi açısından incelenmesini zarûrî kılmıştır. Nitekim kütüphâne kayıtlarına - Kitâbü’l-Hârimi fi’t-tasavvuf şeklinde geçen Dâvetü’n-nefs bir Osmanlı şehzâdesinin kaleminden çıkmış ilk tasavvufî mensur eser olması yönüyle haklı bir önem arzetmektedir. Makale üç ana bölümden oluşmaktadır; Şehzâde Korkut‟un tasavvufî hayâtına dâir ipuçları, Dâvetü’n-nefs isimli eserin tanıtımı ve eser bağlamında Şehzâde Korkut‟un tasavvuf düşüncesinin temelleri. Bu çalışmada Dâvetü’n-nefs çerçevesinde Şehzâde Korkut‟un tasavvufa ilgisini gösteren bahisler, ele aldığı başlıca tasavvufî konular, döneminin sûfî gruplarına dâir aktardığı bilgiler ışığında Şehzâde Korkut‟un tasavvuf hayatına bakışını yansıtmak ve Şehzâdenin mutasavvıf cephesini ortaya çıkarmak hedeflenmiştir.