Kur’an’ın sahih bir yorumu için yapılan çalışmalar, gösterilen çabalar tefsirle ilgili çalışmalarda din dilindeki sembolik unsurların nasıl yorumlanması gerektiği konusunu daima güncel tutmaktadır. Bu bağlamda, ifadeleri literal anlamlarıyla değil, ifade etmek istedikleri maksatlarla yorumlamayı önceleyen alegorik anlamın ortaya çıkarılması, teolojik bir metnin aktüellik kazanmasının vazgeçilmez şartı olarak kabul edilmektedir. Tam da bu noktada, mecaz konusunda ifrat ve tefrite düşmeden, yani herhangi bir surette aşırılığa kaçmadan sembolik anlatım unsurlarını yerli yerince değerlendirebilmek çok büyük bir hizmetin ifası anlamına gelecektir. Öyleyse bize düşen ölçülü hareket etmektir. Yani, hem dili zenginleştiren mecaz ve edebî tasvirleri tümüyle yok saymamak, hem de herhangi bir kritere tabi olmadan tüm ifadeleri mecaz bahanesi ile öznelleştirip anlamı buharlaştırmamak gerekmektedir.
Abduh, Muhammed (v. 1323/1905), Risaletü’t-Tevhîd, Tashih ve Ta’lik: Muhammed Reşid Rıza, Mektebetü’l-Kahire, Mısır, 1960.
Ali el-Carim ve Mustafa Emin, el-Belagatu’l-Vazıha (I-II), Eda Neşr., İstanbul, 1991.
Bediüzzaman, Said Nursi (1878–1960), İşaratü’l-İ’caz, Tenvir Neşr., İstanbul, 1988.
Bolelli, Nusrettin, Belağat Arap Edebiyatı Bilgi ve Teorileri, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, İstanbul, 1993.
Bozgöz, Faruk, Kur’an-ı Kerim ve Mecaz Kavramı, Basılmamış Doktora Tezi, Danışman: Uzun, Tacettin, Konya, 2000.
Canan, İbrahim, Kütüb-i Sitte Tercüme ve Şerhi (I-XVIII), Akçağ Yay., Ankara, 1995.
Cerrahoğlu, İsmail, Tefsir Usulü, Türkiye Diyanet Vakfı Yay., Ankara, 1993.
Cürcanî, Abdulkahir, Delailu’l-İ’caz, Tashih: Muhammed Abduh ve Muhammed Mahmud Şankîtî, el-Fütuhu’l-Edebiyye Matbaası, Mısır, 1331.
Derveze, M. İzzet (1888–1984), Kur’anu’l-Mecîd (Kur’an’ı Anlamada Bir Yöntem Çalışması), Arapçadan Çev. Vahdettin İnce, Ekin Yayınları, İstanbul, 1997.
Ebu Musa, Muhammed Muhammed Ebu Musa, el-Belağatü’l-Kur’aniyye Fî Tefsiri’z-Zemahşerî ve Eseruhâ fi’d-Dirasati’l-Belağiyye, Mektebet-ü Vehbe, Kahire, 1988.
Ebu Ubeyde, Ma’mer b. Müsennâ et-Teymî (v. 210/825), Mecazu’l-Kur’an, Thk. M. Fuad Sezgin, Naşir: Muhammed Sarimî Emin el-Hancî, Mısır, 1954.
Elmalılı, Muhammed Hamdi Yazır, (v. 1361/1942), Hak Dini Kur’an Dili, (I-X), (Sadeleştirme), Azim Dağıtım, İstanbul, tsz.
Eş’ari, Ebu’l-Hasan Ali b. İsmail, (v. 324/936), el-İbane an Usuli’d-Diyane, el-Camiatü’l-İslamiyye Yayınları, V. Baskı, Medine-i Münevvere, 1410.
Gazali, Ebu Hamid Muhammed b. Muhammed, (v. 505/1111), Bâtıniliğin İçyüzü, Çev. İlhan, Avni, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara, 1993.
İbnu’l-Kayyım el-Cevziyye, Ebu Abdillah Muhammed b. Ebi Bekir, (v. 751/1350), el-Fevâidu’l-Müşevvik ilâ Ulûmi’l-Kur’an ve İlmi’l-Beyan, Darü’l-Kütübi’l-İlmiyye, I. Baskı, Beyrut-Lübnan, 1982.
İbn Kuteybe, Abdullah b. Müslim ed-Dineveri, (v. 276/889), Te’vilu Müşkili’l-Kur’an, Şerh ve Neşr: Seyyid Ahmed Sakr, Daru’t-Turas, Kahire, 1973.
İbn Manzûr, Ebu’l-Fazl Cemaluddin Muhammed b. Mükerrem el-İfrikî el-Mısrî, (v. 711/1311), Lisanu’l-Arab, (I-XV), Beyrut, tsz.
The studies and efforts for a correct interpretation of the Qur’an always keep up to date the subject that about works of commentary how the symbolic and metaphorical elements of the religious language should be interpreted. In this context releasing the figurative meaning wish foresees to interpret the expressions not only in their literal meanings, but also in the intensions they wish to express, is considered as unavoidable obligation in gaining actuality of a text. Precisely at this point, on the subject of metaphor, be able to assess the elements of symbolic expression in accordance without extremism means to perform a great service. So what we have to do is acting deliberately. We mean that it is both necessary not to ignore wholly metaphors and literary depictions making richer the language and, with metaphor excuse, not to evaporate and make subjective the meaning, without subjecting to any criterion.
Abduh, Muhammed (v. 1323/1905), Risaletü’t-Tevhîd, Tashih ve Ta’lik: Muhammed Reşid Rıza, Mektebetü’l-Kahire, Mısır, 1960.
Ali el-Carim ve Mustafa Emin, el-Belagatu’l-Vazıha (I-II), Eda Neşr., İstanbul, 1991.
Bediüzzaman, Said Nursi (1878–1960), İşaratü’l-İ’caz, Tenvir Neşr., İstanbul, 1988.
Bolelli, Nusrettin, Belağat Arap Edebiyatı Bilgi ve Teorileri, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, İstanbul, 1993.
Bozgöz, Faruk, Kur’an-ı Kerim ve Mecaz Kavramı, Basılmamış Doktora Tezi, Danışman: Uzun, Tacettin, Konya, 2000.
Canan, İbrahim, Kütüb-i Sitte Tercüme ve Şerhi (I-XVIII), Akçağ Yay., Ankara, 1995.
Cerrahoğlu, İsmail, Tefsir Usulü, Türkiye Diyanet Vakfı Yay., Ankara, 1993.
Cürcanî, Abdulkahir, Delailu’l-İ’caz, Tashih: Muhammed Abduh ve Muhammed Mahmud Şankîtî, el-Fütuhu’l-Edebiyye Matbaası, Mısır, 1331.
Derveze, M. İzzet (1888–1984), Kur’anu’l-Mecîd (Kur’an’ı Anlamada Bir Yöntem Çalışması), Arapçadan Çev. Vahdettin İnce, Ekin Yayınları, İstanbul, 1997.
Ebu Musa, Muhammed Muhammed Ebu Musa, el-Belağatü’l-Kur’aniyye Fî Tefsiri’z-Zemahşerî ve Eseruhâ fi’d-Dirasati’l-Belağiyye, Mektebet-ü Vehbe, Kahire, 1988.
Ebu Ubeyde, Ma’mer b. Müsennâ et-Teymî (v. 210/825), Mecazu’l-Kur’an, Thk. M. Fuad Sezgin, Naşir: Muhammed Sarimî Emin el-Hancî, Mısır, 1954.
Elmalılı, Muhammed Hamdi Yazır, (v. 1361/1942), Hak Dini Kur’an Dili, (I-X), (Sadeleştirme), Azim Dağıtım, İstanbul, tsz.
Eş’ari, Ebu’l-Hasan Ali b. İsmail, (v. 324/936), el-İbane an Usuli’d-Diyane, el-Camiatü’l-İslamiyye Yayınları, V. Baskı, Medine-i Münevvere, 1410.
Gazali, Ebu Hamid Muhammed b. Muhammed, (v. 505/1111), Bâtıniliğin İçyüzü, Çev. İlhan, Avni, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara, 1993.
İbnu’l-Kayyım el-Cevziyye, Ebu Abdillah Muhammed b. Ebi Bekir, (v. 751/1350), el-Fevâidu’l-Müşevvik ilâ Ulûmi’l-Kur’an ve İlmi’l-Beyan, Darü’l-Kütübi’l-İlmiyye, I. Baskı, Beyrut-Lübnan, 1982.
İbn Kuteybe, Abdullah b. Müslim ed-Dineveri, (v. 276/889), Te’vilu Müşkili’l-Kur’an, Şerh ve Neşr: Seyyid Ahmed Sakr, Daru’t-Turas, Kahire, 1973.
İbn Manzûr, Ebu’l-Fazl Cemaluddin Muhammed b. Mükerrem el-İfrikî el-Mısrî, (v. 711/1311), Lisanu’l-Arab, (I-XV), Beyrut, tsz.