İran’ın bir bütün olarak Şiîleşme tarihi, Safevi Devleti’nin kuruluşuna da-yanmaktadır. Şah İsmail’in, Safevi Devleti’ni kurduktan sonra yaptığı ilk iş, İsnâaşe-riyye Şiîliğini devletin resmi mezhebi ilan etmesi ve bunu o dönemde çoğunluğu Sünni olan halka dayatmasıdır. Safevi öncesi dönemde İran’ın büyük bir çoğunluğu Sünni olmakla birlikte Moğol işgalinden sonra özellikle Hülagu zamanında Tusi ve Muhakkık Hilli gibi Şiî ilahiyatçıların etkisiyle İmâmiyye Şiîliği kendine alan açabil-miştir. Kezâ o dönemde var olan tasavvufi hareketlerin Şiî karakterli oluşu da Şiîlik lehine bir gelişme olmuştur. Şah İsmail’in Şiîliği yerleştirmek için devreye soktuğu enstrümanlar; ezana yapılan ilaveler, hutbelerin on iki imam adına okunması gibi şekli uygulamalarla, İmâmiyye Şiîliğini bilen Irak bölgesinden Şiî Arap bilginleri İran’a getirmesi olmuştur.
Shiism became a dominant sect in the whole territory of Iran with the es-tablishment of the Safawid rule by Shah Ismail, whose first political action was to adopt The Twelver Shia as the offical sect of his rule and impose the creeds of that sect on his subjects who were then largely Sunnites. The tools used by Shah Ismail to promote Shiism as the offical sect in his kingdom were to make additions to the formulation of Adhzan and to the Friday Khutbah as well as bring Shiite scholars from the Iraqi area to Iran.
Iran Shiism The Twelver Shia Ja’fariyya Safawids Shah Ismail
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religion, Society and Culture Studies |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2008 |
Published in Issue | Year 2008Volume: 8 Issue: 3 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.