Basic Islamic Sciences is taught
as ulûm al-aliyah in the education of the madrasah. Based on the law the
foundation and some other evidence it was determined which works were used as
resources in the education of these sciences. However, the studies shows that
in the madrasah education which is mostly based on teacher-student relationship,
the lesson teacher can use auxiliary resources besides the resources in
official documents. In our opinion commentaries and glosses written by teachers
are the best examples of the auxiliary resource item. Also these types of
copyrights can also be interpreted as the contribution of the education
activity to the teacher's scientific productivity. According to the studies
about the curriculum hadith education is given with some text books and a few
methodological works in madrasah. Despite not being in the curriculum, however,
the commentaries and glosses, which were copyrighted by the teachers who had
taught hadith, were the most important auxiliary sources of the hadith
education in the madrasah. These works, which are the product of an effort to
better understanding the basic works in the curriculum, have become materials
that improve the quality of the courses.
Medrese eğitiminde Temel İslam
Bilimleri ulûm-ı âliye olarak okutulmuştur. Kanunname, vakfiye ve diğer bazı
verilere dayanılarak bu ilimlerin eğitiminde hangi eserlerin kaynak olarak
kullanıldığı belirlenmiştir. Ancak araştırmalar, daha çok hoca-talebe
ilişkisine dayalı olan medrese eğitiminde, ders hocasının resmî belgelerde yer
alan kaynaklar yanında, yardımcı kaynaklar kullanılabileceğini göstermektedir.
Bize göre müderrisler tarafından kaleme alınan şerh ve hâşiyeler yardımcı
kaynak öğesinin en iyi örnekleridir. Ayrıca bu telif türleri, tedrîs
faaliyetinin hocanın ilmî verimliliğine olan katkısı olarak da
değerlendirilebilir. Müfredâtlar ile ilgili çalışmaların verilerine göre
medreselerde hadis eğitimi bazı metin kitapları ve birkaç usûl eseri ile
verilmiştir. Ancak müfredâtta yer almamasına rağmen hadis dersi veren
müderrisler tarafından telif edilen şerh ve hâşiyeler, medresedeki hadis
eğitiminin en önemli yardımcı kaynakları olmuşlardır. Müfredâttaki temel
eserlerin daha iyi anlaşılmasına yönelik bir çabanın ürünü olan bu eserler,
derslerin kalitesini artıran birer materyal mahiyetini almışlardır.
Konular | Din Araştırmaları |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2017 |
Kabul Tarihi | 29 Eylül 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017Cilt: 17 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.