Bu makalede; genel hatlarıyla İslâm geleneğinde dil anlayışı ve Kur’ân’da beyân kavramı tartışılmıştır. Bu bağlamda, ilk olarak, dillerin kaynağı ve Arapça’nın kutsallığı meselesi yanında Kur’ân’ın Arapça vurgusu ele alınmıştır. Daha sonra, beyân kavramının sözlük ve ıstılahî kullanım alanı, Kur’ân’daki kullanım tarzları ve Kur’ân’ın edebî çerçevesi içindeki konumu incelenmiştir. Kısaca, Arapça Kur’ân metni, muhatabın anlamına ulaşmasını sağlamak amacıyla mübîn bir dil yapısıyla tanzim edilmiştir.
This article, examines in general, the language understanding in the Islamic tradition and the concept of clearness (beyân) in The Qur’an. In this context, firstly, we evaluated the matter of source of languages and sacredness of Arabic as wele as The Arabic emphasis in The Qur’an. Afterwords, the lexical and terminologıcal use of the concept of "beyân", and its styles of usage and its location in literary frame of The Qur’an have been discussed. In short, the Arabic text of The Qur’an was arranged in clear language structure in order to reach right understanding by the reader.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religion, Society and Culture Studies |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2010 |
Published in Issue | Year 2010Volume: 10 Issue: 2 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.